Wielu teoretyków edukacji dorosłych zaznacza, że większość osób uczestniczących w procesach edukacyjnych rozwija swój własny, preferowany styl uczenia się. Na dominację jednego spośród wielu stylów wpływ mają oczywiście geny, uprzednie doświadczenia oraz cechy aktualnego środowiska.
Wyróżniamy cztery rodzaje uczenia się:
Jeśli chce się, by szkolenie było jak najbardziej skuteczne, projektując je, należy wziąć pod uwagę aspekt znajomości preferowanych stylów uczenia się przez uczestników. Pozwala to lepiej dostosować konkretne szkolenie do potrzeb osób w nim uczestniczących.
| Styl uczenia się | Zalety | Wady |
|---|---|---|
| Empirycy | · angażowanie się w nowe doświadczenia · otwartość · chęć działania · inicjowanie zmian · skuteczność i szybkość działania · podejście: wszystkiego spróbować |
· nadmierna skłonność do ryzyka · działanie bez przemyślenia · przesadna niechęć do samodzielnej pracy · znużenie przy wdrażaniu projektów · słaba umiejętność konsolidacji |
| Kontemplatorzy | · skrupulatność i metodyczne podejście · działanie poprzedzone gruntownym przemyśleniem · umiejętność słuchania i przyswajania informacji |
· wycofanie i obserwacja · powolne podejmowanie decyzji · nadmierna ostrożność unikanie ryzyka · znikoma asertywność |
| Teoretycy | · logiczne myślenie, racjonalizm i obiektywizm · poszukiwanie związków przyczynowo-skutkowych · skłonność do perfekcjonizmu i porządkowania wszystkiego · analityczne podejście |
· ograniczenie w myśleniu poziomym · niska tolerancja niepewności, nieporządku, niejasności · niska tolerancja subiektywizmu i intuicji · presja konieczności wykonania pracy |
| Pragmatycy | · zainteresowanie praktycznym wykorzystaniem wiedzy · pragmatyzm · realizm, nastawienie techniczne · przechodzenie wprost do sedna |
· odrzucanie wszystkiego bez oczywistej praktycznej aplikacji · brak zainteresowania teorią i podstawowymi zasadami · orientacja na zadania, a nie na osobę · niecierpliwość · wybieranie pierwszego korzystnego rozwiązania |
Trener, mając świadomość wad i zalet pracy ze zróżnicowaną grupą uczestników szkolenia oraz tego, że dane osoby uczą się w różny sposób i różnie reagują, może w odpowiedni sposób zróżnicować metody szkoleniowe. Podczas ich wybierania powinien wziąć także pod uwagę kanały zmysłowe wpływające na style uczenia się.
Wśród uczestników szkolenia z reguły znajdują się osoby, których dominującym kanałem zmysłowym poznania może być wzrok, słuch czy też dotyk (czucie).
Zatem w trakcie zajęć nie powinno zabraknąć metod gwarantujących naukę poprzez czytanie, patrzenie czy też pisanie - dla wzrokowców. Słuchowcy najlepiej uczą się poprzez słuchanie i słowo mówione. Kinestetycy wolą z kolei naukę poprzez dotyk i wykonywanie czynności. Nie poprzestając na jednym sposobie realizacji zajęć i wykorzystując w ich trakcie różne techniki, prowadzący czyni szkolenie bardziej efektywnym, tym samym gwarantując, że każdy z uczestników znajdzie podczas zajęć coś dla siebie.
Bibliografia: